Η Ελένη ζει με την οικογένεια της και εργάζεται στον Πλατανιά Χανίων, στην Κρήτη. Με καταγωγή από τον Πειραιά, ήρθε, όπως μας λέει, στο νησί ερωτικός μετανάστης όπου και μένει μέχρι σήμερα με τον σύζυγό της και τα 3 τους παιδιά. Όπως μας εξήγησε η ίδια, έχει ξεκινήσει να εργάζεται τα τελευταία χρόνια, καθώς τα πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών της θέλησε να είναι κοντα τους και να τα μεγαλώσει.
Το περασμένο καλοκαίρι ο σύζυγος της Ελένης την παρότρυνε να ξεκινήσει στο Εσπερινό ΕΠΑΛ Πλατανιά που φοιτά και ο ίδιος, “Έτυχε να ξεκινήσω το σχολείο- πάει ο άντρας μου, και το καλοκαίρι μου λέει ‘Δεν γράφεσαι κι εσύ; Έχει αυτό που σου αρέσει. Μπες, δεν έχεις να χάσεις κάτι, το Λύκειο το ‘χεις βγάλει, απλά θα πηγαίνεις για το πτυχίο’ και του λέω ‘Θα το δοκιμάσω’.” ‘Ετσι ξεκίνησε η Ελένη στο Εσπερινό ΕΠΑΛ Πλατανιά τον περασμένο Σεπτέμβριο, με στόχο να ολοκληρώσει την ειδικότητα Διοίκησης Επιχειρήσεων, “μου άρεσαν πάντα τα μαθηματικά, τα οικονομικά, οπότε επέλεξα αυτό τον κλάδο”.
Η οικογένειά της ήταν παραπάνω από υποστηρικτική. “Είχαμε πάρα πολύ γέλιο τον χειμώνα γιατί ήμασταν όλοι στην ουσία Β’ Λυκείου, ο γιός μου, ο άντρας μου κι εγώ. Με τον γιο μου του λέγα ‘εγώ θα βγάλω μεγαλύτερο βαθμό θα σε περάσω’, εκείνος να μου λέει ‘Εγώ πάω σε Γενικό Λύκειο!’, και γελάγαμε, ήταν πάρα πολύ ωραία”.
Μιλώντας για τη φοίτησή της στο σχολείο, η Ελένη μοιράστηκε, “Έμαθα πολλά πράγματα. Στην αρχή δεν ήξερα, είχα πολύ καιρό- 25 χρόνια, να κάτσω σε θρανίο, μου φαινόταν παράξενο, [ωστόσο] μας βοήθησαν πάρα πολύ οι καθηγητές μας σ’ αυτό, ήταν πολύ δίπλα μας και κάναμε διάφορες δράσεις”. Στο πλαίσιο δράσεων που έλαβαν χώρα στο Εσπερινό ΕΠΑΛ Πλατανιά και συμμετείχε η Ελένη ήταν και το The Tipping Point. Ανατρέχοντας στις αναμνήσεις της μας μεταφέρει “Αρχικά, μου φαινόταν λίγο παράξενο γιατί δεν είχα ξανακάνει στη ζωή μου κάτι τέτοιο, μετά κατάλαβα, στην πορεία [της συνεδρίας] και μου άρεσε πάρα πολύ. Όλοι οι μέντορες που μιλήσαμε ήταν πάρα πολύ κοντά μας, σα να καθόμασταν στο ίδιο θρανίο. Μας εξηγούσαν αυτό που κάνουν, πώς τα κατάφεραν, από πού ξεκίνησαν, πού φτάσανε και πώς πίστεψαν στον εαυτό τους” και συνεχίζει “Μας μετέφεραν και αυτό [το μήνυμα], ότι μπορούμε κι εμείς να κάνουμε ό,τι θέλουμε, δεν έχει σημασία που είμαστε 40, ή άλλος 50, σημασία έχει να πιστέψεις στον εαυτό σου”. Με βασικό ενδιαφέρον την επιχειρηματικότητα και τη διοίκηση, η Ελένη μίλησε ζωηρά για τις συνεδρίες με μέντορες αυτού του κλάδου “Μιλήσαμε με επιχειρηματίες και πάντα ρώταγα, γιατί είχα στο πίσω μέρος του μυαλό μου [ότι] είμαστε σε μία περιοχή στα Χανιά που δουλεύουμε με τον τουρισμό πάρα πολύ και μπορείς να κάνεις πάρα πολλά πράγματα!”. Ιδιαίτερα έχει συγκρατήσει τα λόγια ενός μέντορα ο οποίος, όπως μοιράστηκε, της έκανε πολύ εντύπωση και ξεχώρισε, “Του είχα κάνει μία ερώτηση, γιατί εγώ είμαι λίγο αυστηρή με τον εαυτό μου και πίστευα ότι κάνω κάτι λάθος. Οπότε του είχα κάνει αυτή την ερώτηση, ‘Τι χρειάζεται να κάνουμε όταν πέφτουμε; Τι μπορούμε να κάνουμε για να σηκωθούμε και να σταθούμε στα πόδια μας;’ και μου είχε απαντήσει ότι ‘Δεν πρέπει τον εαυτό μας να τον κρίνουμε αυστηρά, αλλά να κάνουμε μία αξιολόγηση του εαυτού μας.’ και αυτό μ’αρεσε πάρα πολύ και από τότε το κρατάω και δεν είμαι τόσο αυστηρή. Αξιολογώ καλύτερα τον εαυτό μου (...) και νομίζω ότι μου έκανε πάρα πολύ καλό αυτό”.
“Γενικά, όχι μόνο σε εμένα, σε όλους τους συμμαθητές μου μας άρεσε αυτό το κομμάτι να συζητάμε. Πολλά επαγγέλματα, τουριστικά, οικονομικά, με επιχειρηματίες..” εξηγεί η Ελένη και μεταφέρει λίγο από το κλίμα των συνεδριών που έλαβαν χώρα στην τάξη της. “Έβλεπες εκείνη τη στιγμή, πως ήμασταν όλοι προσηλωμένοι εκεί, γιατί ακούγαμε, παίρναμε πράγματα, ο καθένας πιστεύω ότι πήρε κάτι διαφορετικό. Το συζητάγαμε κιόλας, ότι θέλαμε να μπορούσαμε να το κάναμε αυτό πιο συχνά, μας άρεσε πολύ!”.
Όπως εξηγεί η ίδια, οι άνθρωποι που γνώρισε αυτή τη χρονιά και το παράδειγμά τους ήταν καίρια στη δική της εξέλιξη. “Οι μέντορες μας έδωσαν πάρα πολλά, γιατί μας μίλησαν για τη ζωή τους, για το πώς τα κατάφεραν αυτοί οι άνθρωποι, και σίγουρα από εκεί βλέπεις την επιτυχία τους και λες “γιατί όχι κι εγώ;”
“Αυτή τη στιγμή ετοιμάζομαι να κάνω το μεγάλο μου βήμα, σήμερα έγινε, με πήραν να δουλέψω στον Αγροτικό Συνεταιρισμό στα Χανιά” ενώ προσθέτει ότι “Λέμε με τον άντρα μου να ξεκινήσουμε τη δική μας επιχείρηση, το έχουμε ξεκινήσει, του χρόνου θα δουλέψει”
Κλείνοντας οι Ελένη μοιράστηκε τις σκέψεις της σχετικά με τη διαδρομή της στο πρόγραμμα The Tipping Point και σε προσωπικό επίπεδο. “Το να βλέπεις αυτούς τους ανθρώπους σου δίνει μεγάλη δύναμη και σε βάζει σε σκέψεις, για το τι θα σ’άρεσε εσένα να κάνεις και ότι μπορείς να τα καταφέρεις.(...) Είναι πάρα πολύ ωραίο να κάνουμε πράγματα για εμάς ό,τι ηλικία και να φτάσουμε, να κυνηγάμε, να βάζουμε στόχους. Το ότι κάναμε οικογένεια και κάναμε παιδιά, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να καθόμαστε και να κυνηγάμε τα παιδιά. Ίσα-ίσα που και τα παιδιά μας, μας βλέπουν και έτσι δίνουμε και σε αυτά κάποια περισσότερα ερεθίσματα να συνεχίσουνε και να καταφέρουν αυτό που θέλουν να κάνουν στη ζωή τους”.
